Rozdział 13

Obudziłam się z ogromnym bólem głowy, myślałam, że tam za moment wykituję. Otworzyłam oczy i zobaczyłam, że jestem w mojej sypialni. Ale skąd ja się tam wzięłam? Kompletnie nic nie pamiętałam z ubiegłej nocy. Chciałam podnieść się i chwycić mój telefon, który leżał na szafce, ale ktoś mnie obejmował. Byłam pewna, że to Ney, więc nie przejęłam się tym zbytnio, z powrotem się położyłam i przytuliłam chłopaka, który spał obok mnie. Leżałam tak kilka minut, ale postanowiłam, że pójdę w końcu po jakieś tabletki przeciwbólowe. Łyknęłam proszki i udałam się do salonu, chciałam usiąść na kanapie, ale była ona zajęta przez Neymara, który spał jak zabity. Zdziwiłam się strasznie, bo przecież kilka minut wcześniej leżałam w niego wtulona. Przerażona pobiegłam na górę i otworzyłam drzwi do mojej sypialni. To co ujrzałam, albo raczej kogo, zwaliło mnie z nóg. W moim łóżku spał  Tello. Podeszłam do niego i próbowałam go obudzić, ale nawet energiczne potrząsanie nic nie dawało, w pewnym momencie trochę przesadziłam z tym potrząsaniem i chłopak wylądował na podłodze. Jakoś nieszczególnie mi było go szkoda.

*Tello*
Siedziałem przy barze i popijałem kolejnego drinka. Podeszła do mnie Rafa i poprosiła, żebym pomógł jej odprowadzić Al do domu, zgodziłem się, bo i tak nie miałem niczego lepszego do roboty. Nieźle się laska schlała- pomyślałem i zaśmiałem się pod nosem, gdy już podprowadzałem ją pod dom. Otworzyłem drzwi i zaniosłem ją do sypialni. Położyłem ją na łóżku i miałem już wychodzić, ale złapała mnie za rękę i powiedziała, żebym został. Zdziwiłem się trochę, bo przecież ona mnie nie cierpiała. Wcale się jej nie dziwiłem, bo zachowywałem się wobec niej okropnie. Ale chciała, żebym został, tak też zrobiłem. Położyłem się obok niej i słuchałem co mówiła, na stówę mnie z kimś pomyliła, no ale cóż. Nawet nie wiem kiedy zasnąłem. Obudziłem się, nie wiem jakim cudem na podłodze. Podniosłem się z ziemi i usiadłem na łóżku, zauważyłem, że Alex stoi nade mną i patrzy się na mnie tak, jakby chciała mnie zabić.
Zapytała się mnie, czy coś między nami zaszło. Zapewniłem ją, że nie. Powyzywała mnie trochę i wywaliła za drzwi. Sam nie wiem czemu, ale ona strasznie mnie pociągała. Kurde, ale chyba i tak nie miałem z nią szans, przez ten incydent w parku. Co ja gadam? To dziewczyna mojego kumpla z drużyny, muszę ją sobie wybić z głowy.  Zadzwoniłem po taksówkę i wróciłem do domu.
*Alex*
Kamień spadł mi z serca, kiedy ten burak powiedział mi, że nic między nami nie było. Byłam strasznie zdenerwowana sama na siebie. Miałam zachować trzeźwość a schlałam się jak świnia, fatalnie się z tym czułam. Poszłam wziąć prysznic, później poszłam do kuchni i zaparzyłam sobie kawy, usiadłam przy wysepce kuchennej i myślałam o tej nieszczęsnej imprezie. Usłyszałam, że ktoś wszedł do pomieszczenia, odwróciłam się, żeby sprawdzić kto to, zobaczyłam Neymara, podszedł do mnie i złożył na moich ustach długi, namiętny pocałunek, co sprawiło, że od razu poprawił mi się humor.
- Dzień dobry- powiedział, gdy już się ode mnie odsunął.
- Dzień dobry- na mojej twarzy pojawił się szeroki uśmiech.
- Jak się czujesz?- zapytał popijając wodę.
- Lepiej nie mówić- odpowiedziałam i podparłam głowę rękami.- A ty?- dodałam po chwili.
- Też nie za dobrze.- odparł i skrzywił się. Usiadł obok mnie a ja podałam mu paczkę tabletek przeciwbólowych. Siedzieliśmy w kuchni jak takie dwa kołki. Gdyby ktoś nas zobaczył to by się nieźle uśmiał. Oboje byliśmy tak skacowani, że głowa mała i jeszcze dołączyła do nas Paulina.

[Kilka godzin później]
Miałam z Ney’em iść na jakąś sesję zdjęciową chyba do jakiejś reklamy. Dokańczałam właśnie prostować włosy, kiedy usłyszałam, że ktoś puka do drzwi łazienki. Otworzyłam, nawet nie pomyślałam o tym, żeby się czymś zakryć, a byłam w samej bieliźnie, w dodatku koronkowej, więc było mi praktycznie wszystko widać. W drzwiach stał Ney, który od razu zmierzył mnie wzrokiem od stóp do głów i zagwizdał pod nosem. Przybiłam facepalma i zmierzając do mojego pokoju poinformowałam go, że jeszcze tylko się ubiorę i jestem gotowa. Czułam jego wzrok na sobie, nie przeszkadzało mi to zbytnio.
- Jak dla mnie to możesz iść nawet tak.- powiedział i szeroko się uśmiechnął.
- Mhmmm.- odburknęłam i zamknęłam mu drzwi do mojej sypialni przed nosem. Ubrałam się i wyszłam z powrotem do chłopaka.
- Ślicznie wyglądasz.- powiedział i pocałował mnie w policzek.
- Dziękuję.-uśmiechnęłam się.
Wsiedliśmy do auta Ney’a i po kilku minutach byliśmy na parkingu, powiedział, że musimy jeszcze kawałek przejść, żeby dotrzeć na miejsce. W drodze zadał mi trochę dziwne pytanie.
- Czemu nie powiedziałaś mi, że masz tatuaż?
- Jakoś nie myślałam, że to może być dla ciebie ważne .
- Jeszcze o czymś nie wiem?- spojrzał na mnie i wyszczerzył się.
- Mam dwa tatuaże. Jeden już widziałeś, to ten na plecach. A drugi…- spojrzałam na niego znacząco, nie wiem po co mu mówiłam o tym, że mam drugi tatuaż.
- Gdzie masz drugi?- spojrzał na mnie pytająco, nie załapał.
- Nooo…- nie dokończyłam i pokiwałam głową z niedowierzaniem, że nie skumał.
- Gdzie?- patrzył na mnie i oczekiwał, że powiem, ale po chwili załapał i zaczął się śmiać.
- No właśnie.- ja też zaczęłam się śmiać.
- Pokażesz?- powiedział, uśmiechnął się i uniósł brew do góry.
- Może pokażę... zobaczy się- wyszczerzyłam się i pokazałam mu język. Dotarliśmy na miejsce, w momencie gdy weszliśmy do budynku zaczął mi dzwonić telefon.
- Idź, ja zaraz przyjdę.- powiedziałam do chłopaka, który po chwili zniknął mi z pola widzenia. Wyszłam na zewnątrz i odebrałam. Dzwoniła do mnie mama, żeby dowiedzieć się, czy wszystko w porządku itd., pogadałam z nią kilka minut i wróciłam do sali, gdzie Ney miał robione zdjęcia, ale jak na złość nigdzie nie mogłam go wypatrzeć. Podeszłam do dystrybutora z wodą i zaczęłam nalewać cieczy do kubeczka, kiedy zobaczyłam Ney’a, który właśnie wszedł do pomieszczenia w samych bokserkach. Szkoda, że nie powiedział mi, że to będą zdjęcia do reklamy męskiej bielizny, może jakoś inaczej bym zareagowała wiedząc o tym. Stałam przy tym dystrybutorze gapiąc się na niego z otwartą buzią, musiało to wyglądać naprawdę zabawnie, tym bardziej, że przelałam kubeczek już dawno, a cały czas nalewałam wody. Ogarnęłam się po chwili, wytarłam rozlaną wodę, usiadłam na kanapie i napawałam się widokiem przystojnego piłkarza, który cały czas się do mnie uśmiechał, a fotograf go opierdzielał, że nie patrzy w obiektyw. Kiedy sesja dobiegła końca pojechaliśmy do jego domu.
- Napijesz się czegoś?- zapytał, gdy usiadłam na kanapie.
- Może wody.- powiedziałam i serdecznie się uśmiechnęłam.
- Ok, zaraz ci przyniosę- odpowiedział i zniknął w kuchni.
Czekałam na niego tak długo, że postanowiłam w końcu sprawdzić co mu tak długo zajmuje.



Nareszcie udało mi się wstawić ten rozdział! :D Przepraszam za to, że dopiero teraz, ale od kilku dni nie miałam połączenia z internetem. Obiecałam, że wstawię a nie wstawiłam, ale to nie z mojej winy, mimo tego i tak mi trochę głupio, mam nadzieję, że mi to wybaczycie :/ Nie wiem kiedy będzie kolejny, ale postaram się wstawić jak najszybciej, no chyba, że znowu mi internet ch*j strzeli :(


P.S. Dziękuję za komentarze pod ostatnim rozdziałem, na prawdę było mi bardzo miło <3 :*