Rozdział 3

Kiedy się odwróciłam, zobaczyłam jakiegoś chłopaka, który zmierza w moją stronę, jakoś tak dziwnie się uśmiechał, byłam przerażona, był ode mnie dużo wyższy, chwycił mnie za nadgarstki i przycisnął do ściany, zaczął się do mnie dobierać, szarpałam się i krzyczałam, ale zasłonił mi usta ręką, żeby nikt nie słyszał. Kopnęłam go w krocze, ale niezbyt skutecznie wymierzyłam cios, bo nic mu nie zrobiłam, szyderczo się zaśmiał, zaczął mnie przyduszać. Szarpałam się  jeszcze bardziej, łzy spływały mi po policzkach, nie mogłam oddychać. Po chwili jakichś dwóch facetów zaczęło na niego krzyczeć i się na niego rzucili, odciągnęli go ode mnie, a ja wyzwolona z jego uścisku zsunęłam się po ścianie, zobaczyłam, że to Ney i Bartra mnie uratowali. Marc, przewrócił tego chłopaka i go przygwoździł do ziemi. Neymar podbiegł do mnie i pomógł mi się podnieść, przytulił mnie i powiedział, że już wszystko w porządku, wciąż płakałam, ale jakoś świadomość, że on jest przy mnie, uspokoiła mnie trochę. Zaprowadził mnie do Pauliny, która czekała na mnie na dworze. Wrócił, żeby pomóc swojemu koledze wyprowadzić tamtego chłopaka z klubu. Paula była przerażona, tym co się stało, przytuliła mnie mocno.
-Już dobrze, Al uspokój się
-Szczęście, że chłopcy tam byli, bo nie wiem jakby to się skończyło.- powiedziałam zapłakana.- Paula nie będę Ci psuła wieczoru, wrócisz na imprezę, a ja poproszę Ney’a, żeby mnie odprowadził. Ok?- zapytałam.
-Ok, ale na pewno? Nie chcesz, żebym wróciła z tobą?
-Na pewno, masz się dobrze bawić.- posłałam jej uśmiech.
Po kilku minutach wrócił mój wybawca, i przytulił mnie ponownie.
-Ten dupek nic ci nie zrobił?- zapytał.
-Nie. Dziękuję, że mi pomogliście.- wtuliłam się w niego jeszcze bardziej.
-Odprowadzę Cię do domu. Nie chcę, żebyś wracała sama.
- Naprawdę? Dziękuję.
- Nie ma za co, to będzie dla mnie przyjemność.- uśmiechnął się.




Przepraszam, że tak krótko, ale zależało mi na tym, żeby jak najszybciej dodać ;)
CZYTASZ= KOMENTUJESZ ^^